تصویر برنامه واکسیناسیون سگ; واکسن هایی که سگ ها باید بزنن
برنامه واکسیناسیون سگ; واکسن هایی که سگ ها باید بزنن

واکسن سگ

ضرب المثل پیشگیری بهتر از درمان است به همان اندازه که برای ما صادق است، برای حیوانات خانگی ما نیز صادق است. واکسیناسیون سگ در برابر بیماری های قابل پیشگیری انتخاب منطقی در مورد سلامتی و مصونیت آنها در برابر برخی از بدترین بیماری های عفونی است.

اهمیت واکسیناسیون سگ ها

واکسن‌ها با تقویت سیستم ایمنی سگ به آن کمک می‌کنند تا در برابر میکروب‌های بیماری‌زا مقاومت کند. این واکسن‌ها حاوی آنتی‌ژن‌هایی هستند که مشابه میکروب‌های عامل بیماری عمل می‌کنند، اما به خودی خود باعث بروز بیماری نمی‌شوند. هدف از واکسیناسیون توله‌سگ‌ها و سگ‌ها، تحریک ملایم سیستم ایمنی برای شناسایی این آنتی‌ژن‌ها است. به این ترتیب، اگر سگ با میکروب‌های واقعی مواجه شود، سیستم ایمنی آن توانایی شناسایی و مقابله با بیماری را خواهد داشت یا حداقل شدت علائم آن را کاهش می‌دهد.

تصویر برنامه واکسیناسیون سگ; واکسن هایی که سگ ها باید بزنن

جدول واکسیناسیون سگ

در جدول زیر برنامه پیشنهادی واکسیناسیون سگ‌ها آمده است. این برنامه شامل واکسن‌های ضروری و اختیاری است که برای حفظ سلامت سگ‌ها توصیه می‌شود. زمان‌بندی ممکن است بسته به موقعیت جغرافیایی و دستورالعمل‌های دامپزشک متفاوت باشد.

سن سگ واکسن‌ها اختیاری/اجباری توضیحات
۶ تا ۸ هفته پارووویروس (Parvovirus)، دیستمپر (Distemper) اجباری اولین دوز واکسن‌های اصلی و ضروری.
۱۰ تا ۱۲ هفته دیستمپر، پارووویروس، آدنوویروس، لپتوسپیروز اجباری دوز دوم واکسن‌ها برای تقویت ایمنی.
۱۴ تا ۱۶ هفته دیستمپر، پارووویروس، آدنوویروس، هاری اجباری دوز نهایی واکسن‌های اصلی و واکسن هاری برای محافظت در برابر این بیماری کشنده.
۱۲ ماهگی تقویت‌کننده (بوستر) واکسن‌ها اجباری واکسن‌های اصلی و هاری تجدید می‌شوند تا ایمنی طولانی‌مدت ایجاد شود.
هر سال یا هر ۳ سال واکسن‌های تقویتی (بسته به نوع واکسن) اجباری شامل واکسن‌های اصلی و واکسن هاری بر اساس توصیه دامپزشک.
اختیاری بوردتلا (Bordetella)، لایم (Lyme)، آنفولانزا اختیاری واکسن‌های اختیاری بر اساس نیاز و شرایط زندگی سگ (مانند سفر یا تماس با حیوانات دیگر).

 

  • واکسن‌های اجباری برای پیشگیری از بیماری‌های جدی و کشنده ضروری هستند.
  • واکسن‌های اختیاری برای سگ‌هایی که در معرض خطر خاصی قرار دارند توصیه می‌شوند.
  • برنامه نهایی باید حتما با دامپزشک هماهنگ شود.

 

  • واکسن های اصلی سگ چیست؟

پاروویرس سگ (Canine Parvovirus)

پاروویروس یک بیماری ویروسی بسیار مسری است که معمولاً در توله‌های واکسینه نشده دیده می‌شود. در حالی که تقریباً همیشه در توله سگ ها دیده می شود، هر سگ واکسینه نشده می تواند در معرض قرار گیرد. پاروویروس پس از عبور از مدفوع سگ های آلوده می تواند برای مدت طولانی در محیط زنده بماند. این ویروس در برابر تغیرات آب و هوایی و مواد شوینده مقاوم است، به این معنی که کنترل شیوع ویروس دشوار است. به راحتی می توان آن را روی پنجه ها سگ یا سایر موارد آلوده به ویروس مانند ملافه منتقل کرد. شکل رایج‌تر، شکل روده‌ای است که علائم آن شامل استفراغ شدید، خون در مدفوع همراه با کاهش وزن و اشتها است. درگیری قلب کمتر شایع است و به ماهیچه های قلب توله سگ های بسیار جوان حمله می کند.                                                                                                             

دیستمپر سگ (Canine Distemper)

دیستمپر سگ یا بیماری پد سخت یک بیماری ویروسی بسیار مسری است که از طریق هوا و از طریق تماس با حیوانات آلوده منتشر می شود. سگ ها در هر سنی می توانند به آن مبتلا شوند و بر دستگاه گوارش، تنفس و سیستم عصبی مرکزی تأثیر بگذارند.هیچ درمان شناخته شده ای ندارد. در مراحل اولیه دیستمپر سگ، شایع ترین علائم تب بالا، قرمزی چشم، ترشح آبکی از بینی و چشم، کم اشتهایی و بی حالی است. با پیشرفت بیماری، ویروس شروع به حمله به سیستم عصبی می کند و ممکن است سگ دچار تشنج شود و دچار فلج و حملات هیستری شود.         علائم پاروویروس بسیار سریع پیشرفت می کند و این بیماری بدون درمان فوری دامپزشکی می تواند کشنده باشد. درمان‌ها، اگر زود شروع شوند، ممکن است پیش آگهی خوبی داشته باشند. واکسینه کردن حیوان خانگی خود در برابر پاروویروس بهترین گزینه برای محافظت از آنها در برابر این بیماری است.                                                                                                           

هپاتیت عفونی سگ ها (آدنو ویروس)

آدنوویروس سگ یک بیماری ویروسی است که تعدادی از اندام ها، به ویژه کبد، کلیه ها و چشم ها را هدف قرار می دهد. این ویروس در مدفوع، ادرار، خون و بزاق سگ های آلوده پخش می شود. علائم می تواند متفاوت باشد و شامل تب، بی حالی، استفراغ، اسهال، درد شکم و بزرگ شدن لوزه ها باشد. این بیماری می تواند به سرعت پیشرفت کند و منجر به مرگ ناگهانی شود.

درمان آدنوویروس سگ‌ها طولانی است و برخی از سگ‌ها به هپاتیت مزمن یا شرایط دردناک چشم مبتلا می‌شوند.ادامه واکسیناسیون بهترین راه برای محافظت از سگ شما در برابر ابتلا به آدنوویروس است.

هاری (Rabies)

تصویر برنامه واکسیناسیون سگ; واکسن هایی که سگ ها باید بزنن

  • واکسن های غیر اصلی سگ ها

کنل کاف – بوردتلا (Kennel Cough ،Canine cough- Bordetella) 

سرفه سگ یک بیماری تنفسی بسیار مسری در سگ است. دو عامل اصلی یک باکتری و یک ویروس هستند. همانطور که از نام آن پیداست، خود را به عنوان یک سرفه خشک و مداوم نشان می دهد. توله سگ های جوان بیشتر در معرض خطر ابتلا به عوارض شدیدتری مانند ذات الریه، تب و بی حالی هستند. به ندرت، برخی موارد می توانند کشنده باشند. این بیماری به راحتی از طریق استنشاق ذرات عفونی در هنگام تماس با حیوانات آلوده پخش می شود و معمولاً در مناطقی که تعداد زیادی سگ در آنجا جمع می شوند مانند پارک سگ ها، لانه ها ومحل های نمایش سگ منتقل می شود. این بیماری برای حیوانات آلوده آزاردهنده است و تا شش هفته طول می کشد.واکسیناسیون تا حد زیادی بروز و شدت بیماری را کاهش می دهد.              

آنفلوانزای سگ (Canine Influenza)

لایم (Lyme)

لپتوسپیروز (Leptospirosis) 

اگرچه این واکسن‌ها اصلی محسوب نمی‌شوند، اما برای بیشتر سگ‌هایی که ممکن است در معرض این بیماری‌های عفونی قرار بگیرند، بسیار مهم هستند.

اگرچه واکسن‌های سگ‌ها برای سلامت کلی سگ‌ها بسیار مهم هستند، اما لازم نیست هر توله‌سگی یا سگی در برابر هر بیماری واکسینه شود. برخی از واکسن‌های سگ فقط باید بسته به عوامل زیر انجام شود:

  • سن
  • سابقه پزشکی
  • محیط زیست
  • عادات سفر
  • سبک زندگی

هرگز نباید بیش از ۲ واکسن در یک ویزیت به توله سگ ها تزریق شود. توله سگ های کوچکتر ممکن است هر بار فقط یک واکسن دریافت کنند.

عوارض جانبی مرتبط با واکسیناسیون سگ

مزایای واکسیناسیون سگ ها بسیار بیشتر از هر خطری است. واکنش های نامطلوب به واکسن سگ ها نادر است. با این حال، مانند هر دارو یا پروتکل ایمن سازی، واکسیناسیون توله سگ و واکسیناسیون سگ می تواند عوارض جانبی ایجاد کند. توصیه میشود که توله سگ یا سگ خود را در زمانی که می توانید بعد از واکسیناسیون آنها را تحت نظر داشته باشید واکسینه کنید.

اگر سگ شما واکنشی به واکسیناسیون داشته باشد، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • تب
  • سرفه
  • سستی
  • از دست دادن اشتها
  • تورم صورت یا پنجه
  • کهیر
  • خارش پوست
  • استفراغ
  • اسهال
  • درد یا تورم در اطراف محل تزریق
  • کلاپس، مشکل در تنفس و تشنج (شوک آنافیلاکتیک)

به منظور کاهش عوارض ناشی از واکسیناسیون و تقویت اثرات آن می توان از داروی طبیعی ایمونوپروپوفیت، حاوی عصاره گیاهان اکیناسه،شیرین بیان برای حیوانات خانگی استفاده کرد.

تصویر برنامه واکسیناسیون سگ; واکسن هایی که سگ ها باید بزنن

چگونه سگ خود را برای واکسیناسیون آماده کنیم؟

هر مراجعه به دامپزشک می تواند استرس زا باشد، و توله سگ ها اغلب عصبی میشوند، بنابراین توصیه میشود پتو یا اسباب بازی مورد علاقه خود را همراه داشته باشید تا در طول بازدید احساس امنیت کنند.همچنین میتوانید برخی از خوراکی ها را همراه داشته باشید تا بعداً به آنها پاداش دهید.

مدت زمان موثر بودن هر واکسن چه قدر است؟

  • DA2PP (دیستمپر، آدنوویروس، پاراآنفولانزا و پاروو ویروس): ۳ سال
  • هاری: ۳ سال
  • لپتوسپیروز: ۱ سال
  • آنفولانزای سگ : ۱ سال
  • بیماری لایم: ۱ سال
  • بوردتلا: ۱ سال

مراقبت بعد از واکسیناسیون در سگ ها

  • بهتر است یک یا دو روز پس از واکسیناسیون از انجام فعالیت های بدنی شدید خودداری کنید تا از هرگونه استرس اضافی بر بدن سگ خود جلوگیری کنید.
  • مطمئن شوید که طبق توصیه‌های دامپزشکتان، تزریق‌های تقویت‌کننده مورد نیاز را دنبال کنید.
  • سابقه واکسیناسیون سگ خود را از جمله تاریخ، نوع واکسن و هرگونه واکنش نامطلوب نگه دارید. این اطلاعات برای مراجعات بعدی و هنگام سفر مفید است.
  • اگر سگ شما بعد از واکسیناسیون بی حال به نظر می رسد، به او مکانی راحت و آرام برای استراحت بدهید. برای هیدراته نگه داشتن ،آب زیادی در دسترس قرار دهید.                                                                                                    
  • ۲۴ تا ۴۸ ساعت اول پس از واکسیناسیون سگ خود هرگونه علائم واکنش آلرژیک شدید مانند تورم،مشکل در تنفس یا استفراغ را به دقت زیر نظر داشته باشید.