هپاتیت عفونی سگ ها (ICH)
هپاتیت عفونی سگ ها یا Infectious canine hepatitis (ICH) یک عفونت ویروسی بسیار مسری ست که توسط آدنوویروس سگ سانان نوع ۱ (CAV-1) ایجاد می شود. علاوه بر سگ ها حیواناتی مانند گرگ‌ها، کایوت‌ها و خرس‌ها نیز به این ویروس مبتلا می شوند.”هپاتیت” به معنای التهاب کبد است، اما بیماری هپاتیت عفونی سگ ها علاوه بر کبد سیستم‌های مختلف بدن از جمله ریه‌ها، دستگاه گوارش، کلیه‌ها، سیستم عصبی مرکزی و چشم ها را نیز درگیر می کند. به دلیل شباهت علائم این بیماری و اندام های درگیر شده با سرفه کنل (کنل کاف) یا پاروویروس سگ، معمولا این بیماری ها اشتباه گرفته می شوند. علائم بیماری از یک تب ساده تا مرگ متغیر است. ویروس هپاتیت عفونی سگ ها عمدتاً از طریق تماس با مایعات بدن حیوان آلوده مانند ادرار، مدفوع یا بزاق منتقل می‌شود. عفونت معمولا در توله سگ ها (کمتر از یکسال) نسبت به سگ ها بالغ شدیدتر است. سگ‌هایی که از این بیماری بهبود پیدا می‌کنند، ممکن است بیش از ۶ ماه ویروس را از طریق ادرار دفع کنند. این باعث می‌شود که سگ‌های بهبود‌یافته نیز عامل گسترش بیماری باشند، حتی اگر علائم بالینی نشان ندهند. هپاتیت عفونی سگ ها قابل انتقال به انسان ها نبوده و خطری برای شما و اعضای خانوادتان ندارد و فقط قابل انتقال به سگ های دیگر است.
علائم هپاتیت عفونی سگها
شدت عفونت به وضعیت سیستم ایمنی سگ بستگی دارد. در موارد ضعف سیستم ایمنی، عفونت با شدت بیشتری بروز می کند. از یان رو تقویت سیستم ایمنی سگ بویژه توله سگ ها از اهمیت بالایی برخوردار است. علائم بیماری معمولا ۲ تا ۷ روز پس از مواجه با ویروس ظاهر می شود و شامل موارد زیر است:
- تب
- گرفتگی بینی
- عطسه و سرفه
- ترشحات چشمی و بینی
- قرمزی اطراف چشم‌ها
- کدری یا رنگ آبی قرنیه چشم
- مشکل در تنفس
- بی‌حالی
- افزایش ضربان قلب
- کاهش اشتها
- استفراغ و اسهال
- افسردگی
- کبودی
- درد شکمی
- زردی پوست
- تشنج
ممکن است عوارض مزمنی مثل آسیب های کلیه و کدری قرنیه (چشم آبی) یا blue eye به دلیل واکنش‌های سیستم ایمنی با ویروس ها ایجاد شوند.
تشخیص قطعی هپاتیت عفونی سگ معمولا از طریق آزمایشات سرولوژیک برای بررسی تیتر آنتی بادی هلیه ویروس یا آزمایش PCR برای شناسایی ذرات ویروس در بزاق، ترشحات یا ادرار سگ آلوده، انجام می شود.
درمان هپاتیت در سگها
هیچ درمان قطعی برای هپاتیت عفونی سگ ها وجود ندارد. سگ‌هایی که مراقبت فوری دریافت کنند ممکن است بهبود یابند، اما حیوانات بهبود‌یافته ممکن است دچار مشکلات کلیوی یا چشمی طولانی‌مدت شوند. به منظور کاهش اسیب هابی کبدی ناشی از ویروس و همچنین کمک به بازسازی و ترمیم بافت کبد استفاده از داروی گیاهی هپامارین نیز توصیه می شود. بهترین راه پیشگیری از بیماری واکسیناسیون حیوان علیه ویروس است. اما برای بهبود کارآیی واکسن و افزایش اثربخشی آن می تواند از داروی طبیعی ایمونوپروپوفیت نیز استفاده کرد. ایمونوپروپوفیت همچنین با تقویت ایمنی توله سگ ها در کمک به پیشگیری از ابتلا به عفونت موثر است.
همچنین بهتر است قبل از کامل شدن واکسیناسیون، از معاشرت سگتان با سایر سگ ها جلوگیری کنید یا او را در مراکز نگهداری و پانسیون ها نگذارید. همچنین هنگام پیاده‌روی از تماس سگتان با حیوانات وحشی یا مدفوع آن‌ها جلوگیری کنید. توله سگ‌هایی که از مادران واکسینه‌شده متولد می‌شوند، معمولاً در چند هفته اول زندگی از طریق آنتی‌بادی‌های مادری در برابر عفونت محافظت می‌شوند اما با کاهش سطح آنتی‌بادی‌های مادری دوباره در معرض خطر ابتلا به عفونت قرار می گیرند و این زمانی است که باید واکسینه شوند.
