پرورش قناری نه تنها یک سرگرمی است، بلکه میتواند به عنوان یک فعالیت اقتصادی کوچک هم در نظر گرفته شود. قناریها (Serinus canaria) پرندگانی از خانواده فینچها هستند که بومی جزایر قناری در اقیانوس اطلساند. آنها به خاطر آواز دلنشینشان معروفاند و در نژادهای مختلفی مثل قناری زرد، قرمز، سفید و حتی نژادهای آوازخوان خاص مانند هارتز یا تیمبرادو وجود دارند. اما برای موفقیت در پرورش، باید به جنبههای مختلفی توجه کرد: از انتخاب پرندگان اولیه گرفته تا مراقبتهای روزانه و مدیریت بیماریها در این پست، به صورت گامبهگام به این موارد میپردازیم. بیایید شروع کنیم.
۱. انتخاب قناریهای مناسب: پایه و اساس موفقیت
اولین و شاید مهمترین گام در پرورش قناری، انتخاب پرندگان سالم و مناسب است. همیشه از پرورشدهندگان معتبر یا فروشگاههای تخصصی خرید کنید. به دنبال قناریهایی باشید که فعال، پرجنبوجوش و بدون علائم بیماری باشند. علائمی مثل پرهای پفکرده، تنفس سخت، اسهال یا بیاشتهایی، نشانههای خطرناکی هستند که باید از آنها دوری کنید.
برای جفتگیری، نر و ماده را جداگانه انتخاب کنید. نرها معمولاً آواز میخوانند و پرجنبوجوشترند، در حالی که مادهها آرامتر هستند. سن ایدهآل برای جفتگیری حدود ۱۰-۱۲ ماهگی است. اگر میخواهید نژاد خاصی پرورش دهید، مثل قناریهای رنگی، مطمئن شوید که والدین از نژاد خالص باشند تا جوجهها کیفیت خوبی داشته باشند. همچنین، بررسی سابقه ژنتیکی برای جلوگیری از مشکلات ارثی مثل مشکلات تنفسی یا ضعف سیستم ایمنی ضروری است.
نکته مهم: قبل از خرید، پرندگان را قرنطینه کنید تا مطمئن شوید هیچ بیماریای ندارند. این کار میتواند از شیوع عفونت در کل گله جلوگیری کند. بر اساس تجربیات پرورشدهندگان، انتخاب پرندگان با حداقل ۱۳ ساعت نور روزانه برای آمادهسازی جفتگیری حیاتی است.
۲. آمادهسازی محیط زندگی قناری
قناریها به محیطی آرام، تمیز و مناسب نیاز دارند. قفس یا آویاری باید بزرگ باشد حداقل ۶۰ سانتیمتر طول، ۴۰ سانتیمتر عرض و ۵۰ سانتیمتر ارتفاع برای یک جفت. برای پرورش، از قفسهای مخصوص جفتگیری استفاده کنید که بخشهایی برای جداسازی نر و ماده داشته باشند تا بتوانید آنها را به تدریج به هم عادت دهید.
دما باید بین ۱۸-۲۴ درجه سلسیوس نگه داشته شود، زیرا قناریها به سرما حساساند. رطوبت نسبی حدود ۵۰-۶۰ درصد ایدهآل است. نور طبیعی یا مصنوعی حداقل ۱۴ ساعت در روز برای تحریک جفتگیری ضروری است، به خصوص در فصل بهار که فصل طبیعی تولید مثل آنهاست. از لامپهای UV برای تامین ویتامین D استفاده کنید، اما مراقب باشید که نور مستقیم خورشید باعث گرمازدگی نشود.
محل قرارگیری قفس هم مهم است: دور از جریان هوای سرد، دود، مواد شیمیایی و حیوانات خانگی دیگر. کف قفس را با کاغذ یا شن مخصوص پرندگان بپوشانید و هر روز تمیز کنید تا از تجمع باکتریها جلوگیری شود. اگر در فضای باز پرورش میدهید، از تورهای محافظ برای جلوگیری از ورود حشرات یا شکارچیان استفاده کنید.
۳. تغذیه و رژیم غذایی: سوخترسانی برای سلامت و تولید مثل
تغذیه نقش کلیدی در پرورش موفق دارد. رژیم پایه قناریها شامل دانههای مخلوط مثل ارزن، جو، کتان و تخم کاهو است. اما برای دوره جفتگیری، رژیم پروتئینی بالا ضروری است حداقل ۲۰% پروتئین. میتوانید از تخممرغ پخته، سبزیجات تازه مثل اسفناج، هویج و میوههایی مانند سیب استفاده کنید. ویتامینها و مواد معدنی مثل کلسیم (از پوسته تخممرغ خردشده) برای جلوگیری از مشکلات تخمگذاری حیاتیاند.
آب تازه همیشه در دسترس باشد و هر روز عوض شود. در دوره پرورش، مکملهای ویتامینه مثل ویتامین E برای افزایش باروری توصیه میشود. از غذاهای چرب یا شیرین اجتناب کنید، زیرا باعث چاقی و مشکلات کبدی میشود. بر اساس راهنماهای پرورش، غذای با کیفیت بالا، ویتامینها و آب تازه از عوامل کلیدی موفقیت هستند. همچنین، در زمستان رژیم را سبک نگه دارید تا پرندگان برای بهار آماده شوند.
۴. فرآیند جفتگیری و تولید مثل: زمانبندی و مراقبت
جفتگیری معمولاً در بهار رخ میدهد، وقتی دما حدود ۲۱ درجه و نور ۱۴ ساعت است. ابتدا نر و ماده را در قفسهای مجاور قرار دهید تا به هم عادت کنند، سپس آنها را با هم بگذارید. ماده لانه میسازد (از مواد مثل پنبه یا کاغذ استفاده کنید) و ۳-۶ تخم میگذارد.
در این دوره، نر را نظارت کنید گاهی نرها ممکن است به ماده آسیب بزنند. پس از تخمگذاری، تخمها را ۱۳-۱۴ روز جوجهکشی کنید. اگر ماده تخمها را رها کرد، از دستگاه جوجهکشی مصنوعی استفاده کنید، اما طبیعی بهتر است.
۵. مراقبت از جوجهها: از هچ تا استقلال
جوجهها پس از هچ، کور و بیپر هستند و نیاز به تغذیه توسط والدین دارند. رژیم والدین را غنی کنید تا بتوانند جوجهها را تغذیه کنند. در روز ششم، جوجهها را با حلقه (باندینگ) علامتگذاری کنید تا سابقهشان مشخص باشد این کار برای پرورشدهندگان جدی ضروری است.
پس از ۳ هفته، جوجهها شروع به پرواز میکنند و میتوانید آنها را جدا کنید. مراقب باشید که جوجهها از عفونتهای تنفسی یا انگلی در امان باشند. واکسیناسیون یا چکآپ منظم توسط دامپزشک توصیه میشود.
۶. بهداشت و جلوگیری از بیماریها: اولویت اول
بهداشت کلید جلوگیری از تلفات است. قفس را روزانه تمیز کنید و از ضدعفونیکنندههای ملایم استفاده کنید. علائم بیماری مثل عطسه، اسهال یا کاهش فعالیت را جدی بگیرید. بیماریهای رایج شامل عفونتهای باکتریایی، انگلی (مثل کنه) و ویروسی مثل پوکسی است.
واکسیناسیون علیه بیماریهای شایع و قرنطینه پرندگان جدید ضروری است. همچنین، از استرس اجتناب کنید، زیرا باعث ضعف سیستم ایمنی میشود.
۷. مشکلات رایج و راهحلها
مشکلات رایجی مثل عدم جفتگیری (به دلیل نور کم یا رژیم نامناسب)، تخمهای نابارور (سن بالا یا استرس) یا مرگ جوجهها (عفونت) وجود دارد.
راهحل: رژیم متعادل، محیط آرام و نظارت روزانه و افزایش قدرت سیستم ایمنی با استفاده از مکمل های طبیعی همچنین، بیشازحد پرورش ندهید تا پرندگان خسته نشوند.
ایمونوپروپوفیت داروی صد در صد تقویت کننده سیستم ایمنی
محصول ایمونوپروپوفیت با بهره گیر ی از ترکیب هم افزای سه عصاره ی دارویی مؤثر پروپولیس، اکیناسه و شیرین بیان، به شکلی هدفمند باعث تقویت ایمنی غیر اختصاصی (آنزیم لیزوزیم، فعالیت فاگوسیتی و عملکرد سلول های کشنده طبیعی)، ایمنی سلولی و ایمنی همورال در پرندگان زینتی شده و از این رو مقاومت بدن پرندگان را در برابر بیماری ها افزایش داده و روند بهبودی را در شرایط مختلف بیماری تسریع می کند.
برای اطلاعات بیشتر داروی ایمونوپروپوفیت اینجا کلیک کنید.
برای خرید داروی ایمونوپروپوفیت اینجا کلیک کنید.
نتیجهگیری
پرورش قناری نیازمند صبر، توجه و دانش است. با رعایت این نکات از انتخاب پرندگان تا مراقبت روزانه میتوانید موفقیتآمیز عمل کنید. به یاد داشته باشید که سلامت پرندگان اولویت است و اگر سؤالی داشتید، همیشه با دامپزشک مشورت کنید.
